Research Article
Mehmet Beyazal, Hatice Beyazal Polat, Fatma Beyazal Çeliker, Ekrem Kara, Arzu Turan, Mehmet Fatih İnecikli, Tuğba Eldeş
Ortadogu Tıp Derg, Volume 11, Issue 2, pp. 114-118
ABSTRACT
Objective: Elastography is a new ultrasound-based technique able to assess tissue elasticity. The aims of this study were to evaluate the renal parenchyma with elastography in patients with glomerülonephritis and to determine the association between strain index and patients’ laboratory parameters.
Material and Method: Twenty-three patients (13 men, 13 women; mean age 41.67 ± 13.4 years) with glomerülonephritis and 20 sex and age-matched healthy controls were enrolled in this study. Estimated glomerüler filtration rate (eGFR), serum creatinine, spot urine protein, spot urine creatinine, spot urine protein/creatinine ratio were recorded in patients with glomerülonephritis. Elastography examinations of renal paranchyma were performed for all participants and the strain ratio values were measured.
Results: The right and left strain index values were significantly higher in patients with glomerülonephritis than in controls (right; 3.89±0.82 vs. 3.39±0.78 p=0.038, left; 3.94±0.69 vs. 3.24±0.81 p=0.003, respectively). The strain index scores did not showed any significant correlation with eGFR, serum creatinine, spot urine protein, spot urine creatinine, spot urine protein/creatinine ratio (for all, p˃ 0.05). On ROC curve analysis based on strain ratio values of the patient and control groups, the cut-off value for the diagnosis of glomerülonefritis was 3.8, with a sensitivity of 61.5% and a specificity of 85%.
Conclusions: Strain index of elastography can be used to differentiate patients with glomerülonefritis from healthy individuals.
Keywords: elastography, ultrasonography, strain index, glomerülar diseases
ÖZ
Amaç: Elastografi doku elastisitesini değerlendiren yeni bir ultrasonografi tekniğidir. Bu çalışmanın amacı, glomerülonefritli hastalarda böbrek parankimini elastografi ile değerlendirmek ve hastaların laboratuvar verileri ile gerinim indeksi arasında ilişkiyi tespit etmektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya glomerülonefritli 26 hasta (13 erkek, 13 kadın, ortalama yaş; 41,67 ± 13,4) ile cinsiyet ve yaş eşleştirilmiş 20 sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. Glomerülonefritli hastaların tahmini glomerül filtrasyon hızı (eGFR), serum kreatinin, spot idrar proteini, spot idrar kreatinin, spot idrar protein / kreatinin oranı kaydedildi. Tüm katılımcıların elastografi ile böbrek parankim incelemeleri yapıldı ve gerinim indeksleri ölçüldü.
Bulgular: Glomerülonefritli hastalarda sağ ve sol böbrek gerinim indeksleri kontrollerden daha yüksekti (sağ; 3,89 ± 0,82 ve 3,39 ± 0,78 p = 0,038, sol; 3,94 ± 0,69 ve 3,24 ± 0,81 p = 0,003). Hastaların böbrek gerinim indeksleri ile tahmini glomerül filtrasyon hızı, serum kreatinin, spot idrar protein, spot idrar kreatinin, spot idrar protein/kreatinin değerleri ile anlamlı bir korelasyon saptanmadı (p˃ 0,05). Hasta ve kontrol gruplarının gerinim indekslerine dayanan ROC eğrisi analizindeki incelemede glomerülonefrit tanısı için gerinim oranı değerleri cut-off değeri 3,8, duyarlılık %61,5 ve özgüllük %85 idi.
Sonuç: Elastogram indeksleri glomerülonefritli hastaları sağlıklı bireylerden ayırmak için kullanılabilir.
Keywords: elastografi, ultrasonografi, gerinim indeksi, glomerüler hastalık